Deberamos saber, máis aínda os que teñen responsabilidades de goberno, cal é o estado da cuestión do patrimonio cultural da Igrexa e do que non se sabe, oculto en clausuras, adegas, faiados... tamén que, ó fin e ó cabo, foi a Igrexa a que mantivo e propiciou románicos, góticos, renacementos ou barrocos entre liturxias vivas.  Debemos saber tamén como anda o patrimonio do Exército nos seus cuarteis, o patrimonio, industrial...como está o mesmo patrimonio da Universidade, en facultades, nalgunha das que se forman xestores culturais, coas súas coleccións, documentos... Saber en que situación se atopa o patrimonio da Administración, en Concellos, Deputacións... con obra artística repartida  por despachos, quizais esquecida en almacéns... E coñecer como están os “fondos en reserva” dos mesmos museos. Mergullarse no  mercado legal, vixiar o ilegal de antigüidades e de arte, o que se ve e o que non se ve. Transaccións arredor de antolóxicos anacos da Historia, que pasan de man a man até que esvaece a pista: a Lúnula de Cerdido, o Medallón do Pindo, doado ó decimonónico  ministro Romero Ortiz e finalmente perdido no Museo dos Alcázares de Toledo... A Cruz de Alfonso III da Catedral de Santiago, desaparecida no 1906; o broncíneo Eolo de Espasante, o alixo da idade do bronce de Monforte, parte de torques áureos de Xanceda... cousas que temos comprobado existen.

Bens extraviados por diferentes motivos, e sempre a ignorancia por medio, esa falla de amor ás nosas cousas e o conseguinte abandono, namentres outros asexan. Mesmo pezas estragadas pola voracidade climatolóxica e polo inevitable paso do tempo. Falla de profesionalidade na xestión cultural,  transaccións  e préstamos non devoltos, seguidos despois da perda da memoria... Namentres se empobrece o que ofrecemos nos museos e apampamos por grandilocuentes carcasas e montaxes virtuais que axiña pasan de moda. Os documentos históricos son inversións en alza. Proba de que a museoloxía en Galiza non avanza. Sabía e servíase ben Murguía e saben @s historiador@s  do que de Galiza, das súas cidades, mosteiros, catedrais, castelos e pazos, había e hai no Arquivo Histórico Nacional de Simancas e Madrid, no Escorial, nas feudais casas de Alba,  Medinaceli ou de Medinasidonia, e máis arquivos.

Xuntamos nesta nova varios enlaces a artigos referentes a Francisco Carballo, finado en Salamanca o 29 de novembro de 2014. Como di o cadriño de Xosé Lois, o home que puido ser bispo e preferíu ser patriota galego.

• Francisco Carballo na Galipedia.

• Autobiografía na Biblioteca Virtual Galega.

• Video elaborado por Xan Carballa, proxectado en Maceda, durante a Homenaxe celebrada o 27 de decembro de 2014:
  

• Entrevista publicada en Marzo do 2012 pola Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega.
  

• Entrevista do programa Caleidoscopio, en Setembro de 2013.
  

• Francisco Carballo, vello sabio que non envelleceu, artigo de Felipe Senén en Terra e Tempo.
  

• Entrevista a Xan Carballa, coautor do libro Conversas con Francisco Carballo, en Sermos Galiza.
  

• Morre Francisco Carballo, unha figura central na cultura galega (Sermos Galiza).
  

Prezadas asociadas e asociados:

Pola presente, e seguindo o art. 18 dos nosos estatutos, convócase asemblea xeral ordinaria para o día 15 de decembro, luns, ás 19,30 h. en primeira convocatoria, e ás 20 h. en segunda, na galería Sargadelos de Lugo, e para  analizar a seguinte orde do día:

1. Lectura da acta da sesión anterior.
2. Informe do presidente.
3. Informe do tesoureiro.
4. Proxecto de actividades para o 2015.
5. Colaboración na nosa páxina Web
6. Rogos e preguntas.
a) Comunicacións cos asociados-as.

É de interese colectivo a participación máis ampla posíbel para falar dos temas que consideredes en función da orde do día, pois así se vai perfeccionando a actividade e participación de todas e de todos.

Lugo, a 1 de decembro do 2014

A secretaria                     Vo Bo O Presidente

Organizamos o Entroido 2015 á zona de Bragança (Portugal), pois é a parte sur do Bolo e Viana e ten unhas características purísimas, con colorido, comunicación e tradición. Son, sobre todo, os entroidos que se organizan popularmente en Podence e Santulhao, moi singulares e atractivos.

Días 15, 16 e 17 de febreiro.

O día 15 (domingo de Entroido) dedicado a Podence (Os caretos de Podence), con xantar na mesma aldea nunha carpa, a base de produtos mirandeses.

O día 16, dedicado a visitar Bragança, co castelo medieval e murallas, a Domus Municipalis, curioso edificio civil tardorrománico, e museo do Entroido e outros.

O día 17 (Martes de Entroido) dedicado ao entroido de Santulho, no que o divertimento e xulgamento a unha familia de compadres e comadres que son queimados despois, resulta algo único. Despois deste, regresaremos a Lugo ou, en función do interese que teñades, tamén o podemos facer ao día seguinte.

Como o problema é de hoteis, pois cóbrense totalmente durante eses días, tedes que anotarvos en Sargadelos, de 19 a 20 h. o día 17 de decembro, mércores. Despois de saber o número de viaxeiras e viaxeiros daremos detalles exactos do que faremos, hotel, comidas e prezo. Calculo que non subirá dos 300 euros, pero é unha idea inicial. As persoas que se anoten terán que deixar unha entrada de 30 euros.

Esta visita ben paga a pena, desde logo, en plan informal, tanto para ver e mirar como para participar nos propios actos.

Lugo, 15 decembro 2015
A Xunta Directiva